Artykuły

Połączenia ścian, wykonywanie narożników czy wykonywanie łuków z betonu komórkowego są bardzo proste i mało skomplikowane, co niestety w przypadku innych materiałów konstrukcyjnych sprawia murarzom wiele kłopotów. W przypadku wykonywania ścian zewnętrznych należy pamiętać, aby spoiny pionowe w poszczególnych warstwach mijały się między sobą, o co najmniej 80mm, a docięte fragmenty bloczka układane przy zakończeniach ściany nie mogą być krótsze niż 110 mm (rys.1.).

Łączenie ścian z betonu komórkowego H+H
Ściany konstrukcyjne z betonu komórkowego łączy się za pomocą tradycyjnego przewiązania murarskiego, z reguły wprowadzając bloczki łączące na całą grubość ściany łączonej (rys. 2.). Takie łączenie pozwala na szybkie wykonania przewiązania murarskiego w którym nie występują mostki termiczne. Bloczki układa się naprzemiennie. Pierwszą warstwę bloczków wykonuje się na długości ściany, a ścianę wewnętrzną układa się na styk z wypełnieniem spiony pionowej, przylegającej do ściany. Kolejną warstwę układa się z przewiązaniem do ściany zewnętrznej na pełną jej głębokość, pamiętając również o wykonaniu spoiny pionowej bloczków przylegających do ściany wewnętrznej.

Kolejnym prawidłowym połączeniem jest łączenie ścian przy wprowadzeniu bloczka w strefę złącza na głębokość nie mniejszą niż 150 mm. Odpowiednio przycięte bloczki ściany zewnętrznej pozwalają wprowadzić bloczki ściany wewnętrznej na odpowiednią głębokość (rys.3.).

Trzecim sposobem wykonania przewiązania murarskiego jest murowanie bloczków na styk bez przewiązania bloczków (rys. 4.). Do połączenia ścian służą łączniki stalowe ze stali nierdzewnej w co drugiej warstwie.

Ścianki działowe (rys. 5.) wykonuje się zwykle z bloczków z betonu komórkowego H+H o grubości 115, 120 mm i z reguły muruje się je po wykonaniu ścian konstrukcyjnych i stropów. Ściany działowe z betonu komórkowego H+H łączy się ze ścianami konstrukcyjnymi na dotyk (rys 5.), tzn. bez przewiązania bloczków, stosując łączniki stalowe ze stali nierdzewnej w ilości minimum 4 sztuk na wysokość kondygnacji mieszkaniowej. Płaskowniki te wmurowuje się do połowy ich długości w trakcie wznoszenia ścian konstrukcyjnych. W przypadku, gdy ścianka działowa ma być wykonana później lub nie wiemy, jaki będzie rozkład pomieszczenia należy wykorzystać te same łączniki stalowe tylko wygięte w kształcie litery L.
Następnie łączniki te mocuje się do ściany za pomocą kołka rozporowego tak, aby trafiały w spoinę pomiędzy bloczkami. Łączniki należy stosować minimum, w co 3. Spoinie i nie mniej niż 4 łączniki na kondygnację. Ścianek działowych nie powinno się murować na styk ze stropem. Należy zostawić szczelinę szerokości ok. 10-15 mm, aby zapobiec ewentualnym uszkodzeniom ścianki spowodowanym ugięciem stropu w czasie jego eksploatacji. Po wymurowaniu ścianki szczeliny należy wypełnić pianką montażową lub innym materiałem elastycznym.